خانقاه لنگر؛ در لغت نامه ها، مکانی را لنگرگویند؛ که در آنجا همه روزه طعام به مردم و فقرا دهند، یا محل اجتماع یا خوردنگاه صوفیان باشد، جائی که هر روز از آنجا به مردم طعام برسد، به معنی نوانخانه و پناهگاه بینوایان و برخی هم به خانقاه لنگر گویند.