معرفی شهرستان طرقبه شاندیز
این شهرستان در شمال شرق ایران و در غرب و شمال غربی مشهد به مساحت 186000-هکتار با جمعیت تقریبی 69640 نفر واقع است. این شهرستان در حال حاضر شامل دو بخش طرقبه و شاندیز بوده که از اواخر سال 1387 در تقسیمات کشوری تبدیل به شهرستان شده است حداکثر ارتفاع از سطح دریا این شهرستان 3059 متر در جاغرق و حداقل ارتفاع از سطح دریا 1170متر در حوزه سد طرق می باشد. متوسط بارندگی شهرستان 360 میلیمتر و متوسط درجه حرارت 3/11 درجه، متوسط ماه‌های خشک سال 4 ماه می باشد. میانگین ارتفاع شهرستان 2132 متر می باشد. طول جغرافیایی این شهرستان 10، 3، 59 تا 59 ،36 ، 59 شمالی و عرض جغرافیایی 37 ، 30 ، 36 تا 18 ،04 ، 36 شرقی می باشد.
پیشینه تاریخی:
عنوان طرقبه شاندیز حاصل امتزاج دو شهر همجوار طرقبه و شاندیز می باشد. شهر طرقبه که ریشه آن تزغبذ از ترق و بز به معنی آبادی بزرگ آمده، در طول سالیان دراز تطور لفظی پیدا کرده و به ترغبذ، ترغبه و طرقبه تغییر نام داده است. امین احمد رازی در کتاب هفت اقلیم گوید: مشهد مقدس منقسم به 12 بلوک است که یکی از آن جاغرق است و ارغوان‌دره که جای بدان لطافت و شگرفی در تمام خراسان نیست.
شهر شاندیز که یکی از اسناد افتخار آن قلعه باستانی شاهان دژ بوده، تاریخ آن بر می گردد به قبل از اسلام وجه تسمیه عظمت آن دژ بحدی بوده که نام شاهان دژ را برایش برگزدیده‌اند. شاندیز در اصل شاهان‌دژ یعنی قلعه منسوب به شاهان در کتاب افسانه قاجار به تالیف حمزه سردادور و به گفته حسام‌السلطنه ناصرالدین شاه چنین آمده است آهای سلطان جواد خیال کردی که اینجا هم سبزوار است تا بتوانی با حیله و نیرنگ به تصرف دراوری اینجا شاهان دژ یعنی شاه قلعه‌های ایران و بلای جان دشمنان و... از همین راه که آمدی برگرد و بی‌جهت سربازان مادر مرده را به کشتن مده (گوینده این سخنان یوزباشی حسن خان شاهان دژی بوذه) در تاریخی شاهان دژ در سال 1265 هـ.ق توسط حسام السلطنه به توپ بسته شد.
جمعیت شهرستان: 69640 نفر
جمعیت روستایی: 34784 نفر مرد: (18251 نفر) زن: (16533 نفر)
امام جمعه شهر شاندیز: حجت الاسلام علی بهنمی
امام جمعه شهر طرقبه: حجت الاسلام محمد حسن ایزدی
فرماندار شهرستان: آقای سید حسن حسینی
نماینده مجلس: آقای محمد دهقان
پوشش گیاهی مناطق مختلف شهرستان:
درختان مثمر و میوه‌دار: آلو، زردآلو، هلو، گردو، گیلاس، سیب، توت.
درختان غیرمثمر: سپیدار، اشن، چنار، زبان گنجشک، اقاقیا، صنوبر.
گونه‌های درختچه‌ای: سماق، زرشک، نسترن وحشی، آلبالوی وحشی، گل گزی، شیرخشت.
گیاهان دارویی: پونه، چای کوهی، اسطوقدوس، ریواس، کاکوتی، کلپوره، ختمی، گلپر، موسیر، بابونه، بارهنگ شاه‌تره، کاسنی، شیرین‌بیان، شقایق، سریش، کنگر، زیره سیاه، بومادران، تره وحشی.
در حاشیه‌ی رودخانه‌ها: تمشک، غازیاغی، گزنه، بارهنگ، پونه، گل زوفا، بنفشه معطر، جوز، درمنه.
درختان جنگلی از قبیل: کاج، ارس و ارغوان.
جانوران منطقه:
پستانداران: قوچ، بزکوهی، گراز، کفتار، گرگ، شغال، روباه، خرگوش.
پرندگان: هدهد، تیهو، سیاه سینه، کبک، قوش، عقاب، زاغ، کلاغ، جغد، دم جنبانک، بلبل.
خزندگان: انواع مارها (کبری، افعی، کبچه، شتری مار، مار جعفری)، مارمولک